Πόλεις χωρίς γηγενείς

 Αναδημοσίευση απο:http://osxoliastistisydras.blogspot.gr/

 

Πηγή: ΑΥΓΗ
Του Νίκου Μπελαβίλα*

Σε έναν έρημο τόπο ακούμπησαν τα υπάρχοντα τους, πριν από δύο σχεδόν αιώνες, χρεωκοπημένοι ναυτικοί και πλοιοκτήτες από την Ύδρα, κυνηγημένοι από τον πόλεμο έμποροι και επιχειρηματίες από τη Χίο. Καθώς στηνόταν η πόλη μας, αγρότες, που είχαν εγκαταλείψει τα φτωχά χωριά τους, τη Μάνη, την Τσακωνιά, τις Σπέτσες, την Κεφαλονιά, την Κάρπαθο, τη Σαντορίνη, το Τσιρίγο κατέφθαναν με ένα μπογαλάκι, πήγαιναν κοντά σε γνωστούς συντοπίτες. Έμεναν στην αρχή στα σπίτια τους και μετά έστηναν το δικό τους.

Η εξεγερμένη Κρήτη έστελνε καραβιές προσφύγων ώς το γύρισμα του 19ου αιώνα. Γέμισαν οι λόφοι παράγκες. Οι λίγο παλιότεροι ενοχλούνταν. Άρχιζαν να ορίζουν εαυτούς ως "αυτόχθονες" και ζητούσαν να ληφθούν μέτρα κατά όσων “ετεροχθόνων” έφταναν από τις επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τους έπαιρναν τις δουλειές. Οι ξένοι της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης, της Κρήτης, της Μακεδονίας, της Χίου, απαγορεύθηκε να παίρνουν θέσεις στη δημόσια διοίκηση. Στη νέα πόλη όμως η φτώχεια συνέχιζε. Πάρα πολλοί αποφάσισαν να ξαναφύγουν??? Νέα Υόρκη, Καλιφόρνια, Ντιτρόιτ, Βοστόνη, Νέα Ορλεάνη, Τάρπον Σπρίνγκς. Ταξιδιωτικά γραφεία διαφήμιζαν τον παράδεισο, υπερωκεάνεια γεμάτα με οικονομικούς μετανάστες ταξίδευαν πέρα από τον ωκεανό. Από τα νησιά του Αιγαίου μικρά Ελληνόπουλα έγιναν λουστράκια, λαντζέρηδες, οικοδόμοι, τορναδόροι στην Αμερική. Έτσι ήσαν τα πρώτα χρόνια στις νέες πατρίδες. Από το 1890 έως το 1924 μισό εκατομμύριο άνθρωποι. Αλλά το 1922, το κύμα αναστράφηκε. Ένα εκατομμύριο και βάλε κόσμος, έφτασε κυνηγημένος από την Ιωνία και τον Πόντο. Η πόλη μας εξερράγη, διπλασιάστηκε. Πλάι σε επαύλεις και αρχοντικά, σε προαύλια εκκλησιών και πλατείες υψώθηκαν αντίσκηνα και τρώγλες. Ενοχλητικές μυρωδιές, από άγνωστα φαγητά και ναργιλέδες, μουσικές, φέσια, έφεραν τα πάνω-κάτω. Οι ντόπιοι ήσαν έξαλλοι με τη βρώμα, τον θόρυβο, τις αλλόκοτες συνήθειες των προσφύγων.

Η πόλη άλλαξε για πάντα. Πέρασε ο καιρός, καταλάγιασε το “προσφυγικό” αλλά ένας νέος πόλεμος διέλυσε πάλι τη ζωή των ανθρώπων. Οι αστοί αυτή τη φορά εγκατέλειψαν νύχτα τις εστίες τους όταν η πόλη ισοπεδώθηκε από τις βόμβες. Βρέθηκαν αυτοί τώρα με έναν σακίδιο στην πλάτη να κατασκηνώνουν σε άλλες πλατείες, σε ξένα καταφύγια. Με τους εκεί ντόπιους να τους κοιτούν με μισό μάτι, αυτούς τους νέους ξένους. Το πήγαινε-έλα συνεχίστηκε αδιάλειπτα και μετά τον πόλεμο. Ξανά η φυγή, για την Αυστραλία τώρα, τη Γερμανία και τον Καναδά. Μια άλλη παράλληλη προσφυγιά, των ανταρτών του πολέμου που πέρασαν τα σύνορα για να βρεθούν στο Μπούλκες, το Βελιγράδι, το Βουκουρέστι, τη Βουδαπέστη, την Τασκένδη. Από το '49 έως το '70 οι άνθρωποι έφευγαν. Χωριάτες κατέβαιναν από τα βουνά στις πόλεις, εργάτες έφευγαν από τις πόλεις για έξω. Και από το '67 μία τελευταία έξοδος, πολιτικών φυγάδων. Που βρήκαν φιλόξενο άσυλο στο Παρίσι, στη Ρώμη, στη Στοκχόλμη.

Πόλεις χωρίς γηγενείς, φτιαγμένες από μετανάστες, έτσι φτιάχνονται οι πόλεις σε όλο τον κόσμο. Πώς κτίστηκαν η Αθήνα και ο Πειραιάς; Από φυγάδες, που εγκατέλειψαν άλλες αγαπημένες πατρίδες, κυνηγημένοι από τη φτώχεια και τον πόλεμο, και έφτιαξαν εδώ μια νέα πατρίδα Το στοίχημα πάντα ήταν πώς θα μπορέσουν οι νέοι μεταναστευτικοί πληθυσμοί να ενταχθούν. Όπου αυτό συνέβη με επιτυχία, υπήρξε και προκοπή. Και πάντα υπήρχαν κάποιοι αφελείς ή επικίνδυνοι που θεωρούσαν τους εαυτούς τους ψευδώς γηγενείς ξεχνώντας τις δικές τους καταγωγές, απαιτώντας την έξωση των νεοφερμένων. Αγνοώντας αφελώς ή δολίως, ότι συγγενείς τους εξ' αίματος φιλοξενούνται σε άλλες χώρες, τρώνε ξένο ψωμί, σπουδάζουν σε ξένα σχολεία, επιβαρύνουν ξένα νοσοκομεία, φέρνουν από τις νέες πατρίδες τους στις παλιές, συντάξεις και εμβάσματα ακόμη και σήμερα.

Γράψαμε το ημερολόγιο του 2013 του «Λιμανιού της Αγωνίας», για να ευχηθούμε στους φίλους μας “Kαλή Xρονιά”, αλλά και για να θυμηθούμε, πως γεννηθήκαμε σε μια όμορφη πόλη χωρίς γηγενείς, μία πόλη μεταναστών και προσφύγων, τον Πειραιά.

* Ο Νίκος Μπελαβίλας διδάσκει Πολεοδομία στη Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

Καλά Χριστούγεννα - Χαρούμενο το 2013

“ To HYDRAS NEWS”  η  διαχειριστική ομάδα του, σας εύχονται  Χαρούμενα Χριστούγεννα και με υγεία  να ταξιδέψουμε στο νέο έτος 2013. Η  Ύδρα με πάντα καλές ειδήσεις να βρει ξανά τον δρόμο της προόδου και της ανάκαμψης για ένα καλύτερο αύριο για όλους μας και τα παιδιά μας. Καλή   Χρονιά !

Δημοτικό Συμβούλιο

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΝΟΜΟΣ  ΑΤΤΙΚΗΣ

ΔΗΜΟΣ ΥΔΡΑΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Δ.Σ

 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

 ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΥΔΡΑΣ

Κυρία / κύριε  Σύμβουλε,

καλείστε όπως την 21^η Δεκεμβρίου 2012, ημέρα Παρασκευή και ώρα 18:00 προσέλθετε σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, στην αίθουσα Συνεδριάσεων του Δήμου Ύδρας.

Στην συνεδρίαση θα τεθούν προς συζήτηση και ψήφιση τα παρακάτω θέματα:

1.   Έγκριση προϋπολογισμού  Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Ύδρας, έτους 2013.

2.   Έγκριση προϋπολογισμού Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Ύδρας, έτους 2013

3.   Έγκριση Τεχνικού Προγράμματος Δήμου Ύδρας, έτους 2013.

4.   Έγκριση σύναψης προγραμματικής σύμβασης μεταξύ του Δήμου Ύδρας και του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Ύδρας.

5.   Καθορισμός ειδικοτήτων προσωπικού ιδιωτικού δικαίου ορισμένοιυ χρόνου. «Ι.Δ.Ο.Χ»

6.   Αιτήσεις ανανέωσης άδειας μουσικών οργάνων, καταστημάτων.

7.   Πρόσληψη μίας (1) καθαρίστριας με πέντε (5) ημερομίσθια τον μήνα.

8.   Λήψη απόφασης ύστερα από εισήγηση της οικονομικής επιτροπής.

9.   Ορισμός θητείας και μελών διοικητικού συμβουλίου Ν.Π.Δ.Δ με την επωνυμία «Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Ύδρας»

Ενημέρωση Δημοτικού Συμβουλίου.

 ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου

 

Παναγιώτης Εμμ. Μαρκαντώνης  

Ευχές Δημάρχου Ύδρας ΄Αγγελου Λ. Κοτρώνη

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΔΗΜΟΣ ΥΔΡΑΣ

Αγαπημένοι μας συμπατριώτες, συμπατριώτισσες και φίλοι της Ύδρας,

Η γέννηση του Χριστού, ευχόμαστε με μεγάλη αγάπη σε όλες και όλους, να φέρει την αναγέννηση και την ευημερία στην Πατρίδα Ελλάδα και στην Πατρίδα Ύδρα.

Οι ευχές του Δημάρχου, του Δημοτικού Συμβουλίου και όλων των εργαζομένων στον Δήμο μας, ας σας συνοδεύουν στην Νέα Χρονιά 2013 ! Στις δύσκολες συγκυρίες που όλοι βιώνουμε, χωρίς να φταίμε και χωρίς να το αξίζουμε, είναι ευκαιρία να ξαναγίνουμε μια γροθιά, ώστε με σύμπνοια,  ομόνοια και αγάπη, να πορευτούμε με μοναδικό στόχο το καλό της χώρας μας, αλλά και της δικής μας Ύδρας. Ας ξεχάσουμε τις παλιές νοοτροπίες και ας περπατήσουμε σε άλλους δρόμους πιο δημιουργικούς και πιο ελπιδοφόρους. Η Ελλάδα μας ζει και θα ζει, θυμίζοντας στους λαούς του κόσμου το ένδοξο παρελθόν της, αλλά και την σημαντική παρουσία της στο σήμερα.  Χίλιες ευχές, υγεία και κάθε καλό για το 2013 !                                           Με αγάπη και πολλές ευχές 

Άγγελος Λ. Κοτρώνης

    Δήμαρχος Ύδρας

2ο Δεύτερο Δημοτικό Σχολείο Ύδρας

Πάνινη τσάντα χειρός

Μια αξιόλογη ενέργεια από το  2^ο Δεύτερο Δημοτικό Σχολείο του νησιού μας ,που χρειάζεται την στήριξη και την βοήθεια μας. Οι εικόνες που βλέπεται είναι αποτυπωμένες  επάνω σε μια υφασμάτινη τσάντα διαστάσεων  40 Χ 42 εκατ. περίπου, με πολύ γερά γαζωμένα  χεράκια, για να κρατάνε μεγάλο βάρος, που σίγουρα είναι χρήσιμη σε μικρούς και μεγάλους. Μπράβο σε όλους όσους εμπνεύστηκαν την οικολογική αυτή τσάντα για να καλύψουν πουλώντας  την, ανάγκες των μαθητών που η πολιτεία είναι ανάξια να καλύψει..

Διαπαιδαγώγηση και ξύλο… ούτε να το σκέφτεστε

Υπάρχει κάποιος ασφαλής, γρήγορος και εύκολος τρόπος να απομακρύνω το παιδί μου από μένα, να το κάνω να αισθάνεται ανασφάλεια και να του δημιουργήσω φόβο; Υπάρχει κάποιος σίγουρος τρόπος που θα εμφυσήσω στο παιδί μου τη βία και θα του καλλιεργήσω μια χαμηλή αυτοεκτίμηση; Υπάρχει κάποιος τρόπος που μπορεί να επιφέρει άμεσα αποτελέσματα υπακοής εκ μέρους του παιδιού αλλά μακροπρόθεσμα θα φέρει πολλά προβλήματα; Υπάρχει κάποιος τρόπος που να διδάξει στο παιδί μου το «νόμο του δυνατότερου»; Υπάρχει κάποιος τρόπος που

να δείχνει ότι, επιφανειακά «έχω το πάνω χέρι» στη σχέση μου με το παιδί μου αλλά ταυτόχρονα υποσκάπτει αυτή τη σχέση; Υπάρχει κάποιος τρόπος όπου να καλλιεργείται ένας μόνιμος θυμός ανάμεσα σε μένα και στο παιδί μου; Υπάρχει κάποιος τρόπος να κάνω το παιδί μου λιγότερο έξυπνο από ότι είναι; Φυσικά και υπάρχει : Αυτός ο τρόπος είναι, το να του ρίχνω «ένα χέρι ξύλο» κάθε φορά που δεν με υπακούει. Όσο σκληρή και παράδοξη μπορεί να φαίνεται η παραπάνω παράγραφος, είναι μια πραγματικότητα (έπειτα από σειρά ερευνών και μελετών με παιδιά) ότι η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού που περιλαμβάνει το ξύλο οδηγεί το παιδί και τη σχέση του με τους γονείς σε πολλαπλά και σοβαρά προβλήματα.

Η σωματική τιμωρία του παιδιού του διδάσκει μια σειρά από μαθήματα. Μερικά από αυτά είναι:

• Αυτός που είναι πιο δυνατός – επιβάλλεται.
• Η βία φέρνει λύσεις.
• Είναι δικαίωμα μου να χρησιμοποιώ το ξύλο.
• Ο θυμός μου θα εκφράζεται με επιθετικότητα.

Το παιδί μαθαίνει να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του, από τη μόνη σταθερή πηγή πληροφόρησης που έχει στη διάθεση του: Τους γονείς του. Εάν οι γονείς χρησιμοποιούν το ξύλο στη διαπαιδαγώγησή του το μήνυμα το οποίο το παιδί λαμβάνει είναι : «Πραγματικά πρέπει να μου αξίζει αυτή η συμπεριφορά».

Ως φορέας εξουσίας όμως, ένας γονιός θα έπρεπε να εμπνέει σεβασμό, αγάπη και εμπιστοσύνη. Πολλοί γονείς το γνωρίζουν αυτό για αυτό και αισθάνονται ενοχές όταν καταφεύγουν στο ξύλο. Γνωρίζουν ότι , το παιδί ναι μεν μπορεί να υπακούσει αλλά η υπακοή αυτή θα είναι προϊόν φόβου και όχι σεβασμού ή αναγνώρισης των ορίων.

Κάποιοι γονείς χρησιμοποιούν το ξύλο για διαφορετικούς λόγους. Ορισμένοι πιστεύουν πραγματικά ότι «δεν βλάπτει», κάποιοι άλλοι το χρησιμοποιούν περιστασιακά και «μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις» και κάποιοι άλλοι ενώ γνωρίζουν ότι είναι βλαπτικό καταλήγουν εκεί μόνο όταν όλα τα άλλα μέσα δεν έχουν επιφέρει αποτέλεσμα. Ορισμένοι γονείς αισθάνονται ενοχές και κάποιοι πιστεύουν ότι «αυτή είναι η λύση».

Τι να κάνετε για να αλλάξετε τον τρόπο διαπαιδαγώγησης του παιδιού σας

Ενημερωθείτε όσο πιο πολύ μπορείτε για τις συνέπειες του ξύλου στα παιδιά. Χρησιμοποιήστε το internet, τα βιβλία ή ότι άλλο μπορείτε για να διαμορφώσετε τη δ ι κ ή σας άποψη για το θέμα αυτό. Μάθετε για τους νέους τρόπους οριοθέτησης των παιδιών (όρια αντί για τιμωρία) και προσπαθήστε να εφαρμόσετε αυτούς τους τρόπους.

Ξεκουραστείτε. Χαλαρώστε. Διασκεδάστε. Όσο παράδοξο και αν ακούγετε αυτό, η αλήθεια είναι ότι, όταν ένας γονέας είναι κουρασμένος είναι πιο πιθανό να καταφύγει σε μία συμπεριφορά που θα μετανιώσει για αυτήν αργότερα. Ένας γονέας είναι πάνω από όλα, άνθρωπος. Οι άνθρωποι χρειάζονται να εκπληρώνουν τις βασικές σωματικές και ψυχολογικές τους ανάγκες. Αν για μεγάλο χρονικό διάστημα αυτές οι ανάγκες δεν εκπληρώνονται τότε δημιουργούνται πολλά και ποίκιλα προβλήματα που καθρεφτίζονται στη συμπεριφορά μας.

Εξετάστε τη σχέση σας με το θυμό σας. Τι κάνετε όταν θυμώνετε; Που διοχετεύεται αυτήν την ενέργεια; Μήπως τι μετάθετε στα παιδιά σας; Τι άλλες επιλογές θα μπορούσατε να βάλετε σε εφαρμογή;

Μην εκλογικεύετε ή μη μειώνετε την αξία της σωματικής βίας. Το «ήταν μόνο ένα χαστούκι και μάλιστα το χρειαζόταν» μπορεί να οδηγήσει κλιμακωτά και σε άλλες πράξεις «δικαιολογημένης» βίας.

Ζητήστε βοήθεια. Αν βλέπετε ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει εκτός ελέγχου, μη διστάσετε να ζητήσετε επαγγελματική βοήθεια. Είναι πολλοί οι γονείς εκείνοι που καταφεύγουν σε κάποια πηγή ενημέρωσης και στήριξης ώστε να αλλάξουν δυσλειτουργικές συμπεριφορές.

Το παραπάνω άρθρο δεν έχει σκοπό να φορτώσει ενοχές τους γονείς. Έχει ως σκοπό να βάλει ακόμα ένα μικρό λιθαράκι ενάντια, στην επί χρόνια δομημένη αντίληψη ότι, : « το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο».

Η παραπάνω ρήση μόνο συμβολικά μπορεί να εξηγηθεί και όχι επί της ουσίας. Τα παραδείγματα γενεών ολόκληρων που μεγάλωσαν με τη βία στη ζωή τους φαίνονται σήμερα, πιο εμφανή από ποτέ.

Το παραπάνω άρθρο έχει σκοπό να ενημερώσει, να γνωστοποιήσει, να ενθαρρύνει τους γονείς να ψάξουν νέους θετικούς και παραγωγικούς τρόπους για το μεγάλωμα των παιδιών τους.

Γιατί τα καλά νέα είναι ότι, υπάρχουν άλλοι, αμέτρητοι τρόποι για να διαπαιδαγωγήσουμε τα παιδιά μας. Μη ξεχνάμε τελικά ότι, δεν μεγαλώνουμε απλά παιδιά. Βοηθάμε να ανθίσει το πνεύμα τους. Και έχουμε τη δύναμη ή να το βοηθήσουμε να ανθίσει ή να το τσακίσουμε…
από τη Νάνσυ Ψημενάτου σύμβουλος Ψυχικής υγείας understanding-self.gr Πηγή: Καλά Νέα /www.schizas.gr