Ο περίεργος φωτισμός της άνοιξης με την άψογη απόδοση των χρωμάτων στα λουλούδια και στην πέτρα, η βοκαμβίλια στο χρώμα της σκουριάς και της ανάμας, η αλόη θεριό αθάνατο σκαρφαλωμένη στα βράχια αναπαράγεται σαν την Λερνέα Ύδρα, η πέτρα δουλεμένη μαστορικά από τον Υδραίο πετρά στον τοίχο, στα καμαρολίθια και στα κλειδιά, η μάνδρα γερασμένη από το πέρασμα του χρόνου έγειρε δίπλα να ξεκουραστεί η ξύλινη πόρτα φτιαγμένη σε τόξο (καμάρα), δοσμένη με το μεράκι του Υδραίου μαραγκού στο τέλος το μάτι και το χέρι του καλλιτέχνη που το ζωντάνεψε άψογα και σωστά στο χαρτί βάζοντας την ψυχή του!!!!!
Ύδρα του Τέτση του Γκίκα του Κριεζή του Ρομπότση και πολλών άλλων που έχτισαν την φήμη της ανεξίτηλη στο πέρασμα των χρόνων, είναι σίγουρα μια και μοναδική από όπου την κοιτάξεις είναι ένας μοναδικός πίνακας ζωγραφικής. Τύχη μεγάλη για αυτούς που την επέλεξαν να ζούνε μόνο σ΄ αυτήν για τους δικούς τους μοναδικούς λόγους..........
